Week 1 zit erop!

Zo, week 1 zit erop en ik heb al veel geleerd in die korte tijd.

Maandagochtend zijn Joyce en ik richting het hotel gelopen, omdat we daar om 10 uur moesten zijn. Ik kwam erachter dat het Spaans inderdaad zo snel is, als ze altijd zeggen en dat ik daarom ook niks uit kon brengen.
De roosters voor de 5 maanden werden ons uitgedeeld, we moesten wat dingen ondertekenen en vervolgens vertrokken we richting de juiste afdeling. Joyce zou beginnen in de wasserette en ik moest meelopen met de manager van de pisos (= het schoonmaken van de kamers). Ik heb een stage gekozen waarbij ik alle afdelingen kort zou doorlopen. Mijn rooster ziet er als volgt uit:
- 4 weken pisos
- 3 weken reposteria (taarten bakken)
- 2 weken roomservice
- 1 week inkoopafdeling
- 3 weken wasserette
- 2 weken restaurantbediening
- 3 weken keuken
- 1 week reserveringsburo
- 3 weken receptie
Het leuke daaraan is, is dat ik alles meemaak in het hotel.

Toen ik bij Marie Carmen, de gobernanta (manager), aankwam, moest ik meteen meelopen met alles. Ik mag de kamers niet schoonmaken, want daarvoor zijn wij hier niet aangenomen blijkbaar. Marie Carmen heeft niks uitgelegd en ze praatte zo ontzettend snel Spaans, dat ik haar echt niet kon volgen. We kregen ook geen rondleiding door het hotel, dus we wisten helemaal niks.

Joyce moest meteen beginnen in de wasserette en ik heb de eerste 3 dagen als een kip zonder kop achter Marie Csrmen aangelopen. Ik snapte niet wat ze aan het doen was, ze legde ook niks uit en ik kon er niet om vragen omdat mn Spaans niet toereikend was. Gelukkig kwam daar donderdag en vrijdag verandering in. Ik snapte meer wat er aan de hand was en wat ze aan het doen was. Dan loop je er al minder achter aan, zonder dat je weet waar we naartoe gaan. Ik snap het meer, ik versta ook meer, ik kan meer vragen, want het Spaans gaat echt muy rapido vooruit. Vrijdag heb ik zelfs gevraagd of ik iets ALLEEN mocht doen en dat mocht ik, dus ik heb de kamers toen gecontroleerd.

Een mooi detail daarbij was, dat er op deze dag een Engelse vrouw naar Marie Carmen stapte om te vragen over de verwarming. Aangezien hier bijna niemand Engels spreekt, verstond ze het dus niet. Ze knikte ja tegen de gast, maar verder niks. Toen de vrouw wegliep, moest ik het voor Marie Carmen en de camarera gaan vertalen van het Engels naar het Spaans. Zo intellectueel zijn we dan ook weer in Nederland he. Vervolgens kwam de vrouw terug en zag dat mijn Engels beter was en toen heb ik de mevrouw even geholpen met de verwarming. Marie Carmen stond er hopeloos spaans bij.

Donderdagavond zijn we met z'n vieren iets gaan drinken in de stad. We hadden eigenlijk nog niet echt iets leuks gedaan sinds dat we hier waren, omdat iedereen helemaal kapot elke keer thuis kwam van het werken. Daarom zijn we iets gaan drinken in een heel leuk restaurant, waar je pinchos kan eten. Pinchos zijn tapas waarbij de stokjes worden opgeteld en dat moet je dan aan het einde van de avond betalen.

Vrijdagavond zijn we op stap geweest met z'n drieen, namelijk met Joyce, Annemiek en ik. Inge moest werken op zaterdag en besloot daarom niet mee te gaan. Het was een gezellige avond en we hebben lekker gedanst met z'n drieen.

Op zaterdagmiddag rond half 2 werden we wakker en zijn we lekker rustig aan opgestaan. Samen met Annemiek (Annemiek en Annemiek) ben ik de stad ingelopen en hebben we al nieuwe kleren ingeslagen. 's Avonds was er een groot concert van the Artic Monkeys (een bekende rockband) in Ciudad de las Artes. Joyce en Inge zijn helemaal fan en zijn dus al vroeg in de middag voor de deur gaan liggen. Annemiek en ik zagen dat niet zo zitten, ook omdat we niet echt van die muziek houden en omdat we liever eerst iets gingen eten. Dat hebben we dus gedaan en toen zijn we richting Ciudad de las Artes vertrokken. Daar zijn we na 9 minuten weer vertrokken, omdat het natuurlijk heeeel druk was, omdat het niet echt onze stijl was en omdat Joyce en Inge vóór al die 10.000 man stonden. Thuis zijn we lekker gaan slapen en nu zit ik dit alweer te typen.

Ik ga namelijk zometeen naar een hockeywedstrijd van Holanda tegen Valencia kijken hier in de buurt. Mijn hockeyspullen zijn door de DHL nog niet afgeleverd, maar ik kan wel vast gaan kijken of het iets is voor mij. Er is namelijk een meisje in mijn hotel die op hoog niveau hockeyt en die mij dus een beetje kan rondleiden. Ik ga daarom nou lekker douchen en richting het hockeyveld, lekker typisch op zondagochtend!

Hasta Luegoo!