Nieuwe week, nieuwe kans

Daar zit ik dan alweer, klaar om een heel verhaal te typen. Ik heb mezelf namelijk voorgenomen om óm de 2 dagen een bericht te plaatsen en daar hou ik me dus netjes aan.

Ik weet eigenlijk al niet meer wat ik precies allemaal wel en niet geschreven heb, maar ik heb dit weekend echt lekker veel niks gedaan. Niks gedaan in de zin van `gewoon ontspannen opstaan en ontbijten, douchen en dingen doen`. Ik heb dan ook 2 dagen heerlijk uitgeslapen in mn kleine bedje.

Aangezien ik met Lieke 2 hotdogs had gegeten vrijdagavond op straat, ging het zaterdag en zondag niet goed met mijn altijd-goed-gaande darmflora. Het was gelukkig niet heel erg, maar naar de wc moeten als je net een mailtje aan het typen bent, is BIJNA net zo erg als naar een bus rennen tijdens een staking van 18 uur. Goed, hoort erbij, dat wist ik. Zaterdag ben ik begonnen met het uitzoeken van onze reis. Het is alleen allemaal niet zo makkelijk als dat ik dacht. Maar goed, met mn spaanstaligheid moet het allemaal helemaal goed gaan tijdens het onderhandelen. (NOOOOOOOOOOOOOT)

Zaterdagavond zijn we met zn 6en wat gaan drinken in een soort rustig cafeetje waar je gewoon kan praten, omdat het gewoon lekker zitten is. Genaamd La Embajada. Toen hebben we met de 3 Nederlandse meisjes de internationale mensen `pesten` uitgelegd, `omdat dat toch leuk is`(lieke). Nee Lieke, nee. Maar goed, het uitleggen was leuk, alleen er zat niet veel pit in het geheel en iedereen was ook moe en daarom ging de rest weg. Lieke en ik wilden nog even verder gaan en we zijn samen wat gaan drinken in een folklore bar, waar ik de 2de avond ook al was; la cantanita. Er waren dus ook echt alleen maar Mexicanen en werd er alleen maar spaanstalige muziek gedraaid. Niks ergs, maar het is toch moeilijk meezingen en dansen als je ja....he.

Maarja, we waren er natuurlijk nog niet 2 minuten en we hadden al een man voor onze neus die vroeg of we bij zn amigos kwam staan, want zij hadden whiskey. Ik moet toegeven dat het de eerste Mexicanen waren die het normaal vroegen, maar aangezien we deze cultuur een beetje beginnen te kennen, heb ik het toch netjes afgewezen.

Zondag, zoals gezegd, heb ik lekker uitgeslapen en heb ik eigenlijk veel te lang met mijn lieftallig vriendje geskypt. Daarna had ik nergens zin, maar ik moest me nog vermaken voor zo`n 6 uur, dus heb ik Lieke gesmst, wat soms moeilijk is omdat smsjes gewoon niet aankomen, of ik even langs kon komen. Typisch Mexico...! Aangezien ik vanaf aanstaande zaterdag in dat huis ga wonen, waar Lieke ook woont, vond ik het een goed idee. Samen met Zac, Adam, Annelie en Lieke hebben we wat gepraat, gegeten en gedronken. Niks bijzonders, maar gewoon socializen. Nou blijkt (hiephiephoera) dat aanstaande zondag er een meisje weggaat die echt een megaaaaaa appartement heeft met een eigen keuken, woonkamer en slaapkamer, dus dat is muy bien! En ik vind het echt super om daar te gaan wonen, want:
1. Lieke, Marieke en Annelie wonen daar op dit moment en daar kan ik het goed mee vinden.
2. Zij wonen daar nog voor 2 weken ofzo, dus dat is ook leuk!
3. Dan hoef ik savonds niet alleen naar huis te lopen, maar kunnen we met de chicas naar huis lopen.

Aangezien Lieke een date had met een of andere Amerikaan en wij (de rest) haar wilden irriteren hadden we afgesproken voor de Zocalo, het grote plein, maar die communicatie is ergens misgegaan en dus liep ik een half uur te slenteren door de straat. Toen ik naar huis liep, kwam ik 2 verdwaalde toeristen tegen die Nederlands spraken. Ze waren om half 11 nog op zoek naar een slaapplaats en ik zei dat ze misschien wel bij ons konden slapen. Ik zadelde alleen Irma (de dochter van het huis) wel op met deze vraag, want er was eigenlijk geen plaats meer, maar ze voelde zich verplicht. Uiteindelijk was het allemaal goed. Ik had nog wel mn excuses aangeboden, want ik was volgens mij weer lekker Hollands (direct).

Vanochtend brak mijn geliefde week vol school weer aan, dus ik moest er weer vroeg uit. Ook zouden er nieuwe leerlingen komen, want die komen elke maandag. Ook worden de groepen dan weer opnieuw ingedeeld en dit keer zat ik met Marieke, Adam en een ander Duits meisje. We deden herhaling, want Marieke en ik lagen blijkbaar al voor. Wel kreeg ik 2 complimenten:
1. Wij spraken al goed Spaans en lagen al verder voor.
2. Mijn uitspraak was beter en minder verhollands dan die van Marieke. Marieke is alleen beter in Spaans, dus ik weet niet wat beter is.

Na mijn grammaticale les kreeg ik les van Adrian. Samen met 2 meisjes die al langer spaans leerden en op de helft van het 2de boek waren. Nou, ik had aangegeven dat ik een niveau hoger wilde, maar dit? Maar aangezien Annemiek wel in is voor een uitdaging ben ik erbij gaan zitten. En om eerlijk te zijn, zo leer ik het wel het snelste spaans, als ik het maar MOET spreken!

Thuis kreeg ik weer eens smerig te eten en zei dit keer dat ik buikpijn had. Het was niet te eten, maar ja, das ook zo lullig om te zeggen: Yo estuve no comer. (Ofzoiets in die richting).

Het is hier trouwens al 5 dagen een drukte van belang, allemaal voor de Guelageutza, dat feest waar ik volgende week naar toe ga. Mucho gente, mucho gente. Er zijn demonstraties, acties, parades, feesten, vuurwerk, dansvoorstellingen, vuurkorf enzo.

Nou, dat was me mn verhaal wel weer van de afgelopen dagen. Ik wil nog even iets rechtzetten, Marieke heeft namelijk niet 3 jaar in Madrid gewoond, maar is er 3 jaar geleden geweest voor 5 maanden. Dus ik ben niet zo slim als dat ik lekker te zijn, jammer...

Daaaaaaag!