WEEEEEEEEEERM!

Zondagavond hebben we onze spullen gepakt en zijn we met de taxi naar het ADO busstation gereden. Na een half uurtje wachten zaten we eindelijk in de bus richting Huatulco. Het was een prima bus, veel beenruimte, heerlijke gordijntjes en ontspanning. Met een muziekje op, 7,5 uur later kwamen we in Huatulco aan. Helemaal slaperig, maar het werd gelukkig al licht. Er hing een rare lucht, vies en klammig. We moesten vervolgens op zoek naar een hostel. We zijn toen richting de stad gelopen. Na wat zoeken zijn we een hotel binnengelopen. Wat weer zo logisch is, is dat er 700 pesos op het bord staat, maar dat het in het echt maar 250 pesos was. We keken even hoe en wat, maar zijn toen toch maar mee ingestemd. We merkten meteen dat het er ontzettend warm was. Ook was het zwembad vies, de wcbril lag eraf en het bed stond de verkeerde kant op. Het was dat we maar 8 euro per nacht betaalde, maar anders was ik weggegaan. Ook kwamen we erachter dat er hagedissen achter het schilderij te voorschijnkwamen, die vervolgens rustig in onze badkamer liep, fijn zeg!

Die dag hebben we ons lievelingsstrandje gevonden. Heldere blauwe oceaan, super warm water, mooi strand, afgelegen en klein. Jammer genoeg had ik toen mn fototoestel niet bij me, want ik vertrouwde het niet helemaal. Na wat te hebben gezwommen zijn we lekker op bed een potje gaan kaarten en wat gaan slapen. Zo´n busreis is toch vermoeiend. Na het slapen kwamen we erachter dat de Zocalo echt 10 meter achter ons hotel lag. We zijn lekker boven op een terrasje gaan zitten met onze verbrande gezichten. Lekker en goedkoop gegeten en het was een leuke avond. Daarna zijn we nog even langs de supermarkt gelopen en hebben we tussen de rits van palmbomen, want die heb je hier ontzettend veel, een toetje zitten eten, HEERLIJK! Ook zijn we toen langs de rits van hotels gelopen, want ik had mezelf voorgenomen om gewoon 2 nachten in een heerlijk hotel te gaan slapen en echt even dat vakantiegevoel te krijgen. We zijn bij 2 hotels naar binnengegaan en even een hotelkamer bekeken. We wogen toen de prijzen, gevoelens en meningen tegen elkaar af en besloten om de volgende dag naar Hotel Villablanca te gaan.

Om 8 uur sochtends zijn we het stinkhotel uitgegaan en hebben we een taxi gepakt naar mijn lievelingshotel. Het bed was nog groter dan mijn lengte. Het zwembad was super groot en helderblauw. Er was airconditioning, er lagen mooie handdoeken, het was netjes opgeruimd en het was super! Bij aankomst bleek de prijs ook nog eens mee te vallen en betaalden we uiteindelijk nog maar 24 euro per nacht per persoon.

Nadat we onze spullen hadden afgezet bij het hotel zijn we meteen naar de stad gelopen, want we zouden meegaan met een tour langs de 7 Bahias. Een toeristische tour die je wel gedaan moet hebben als je hier bent geweest. Dat is dus op een boot en dan varen we door het helderblauwe water, langs mooie natuurlandschappen en witte stranden. We hebben die dag kunnen zwemmen, eten, ontspannen, verbranden en genieten. Die dag hebben we een grote schildpad gezien en 2 roggen in de oceaan en dat is natuurlijk super vet! Het was een geslaagde, mar zeer vermoeiende dag.
Savonds waren we allebei veel te moe om nog iets te gaan ondernemen, dus hebben we alleen iets actiefs voor de volgende dag geboekt, maar zijn we daarna om half 9 in slaap gevallen. We hadden besloten om te gaan raften. In verhouding kostte dat nog veel geld, maar goed, als het de moeite waard was, geen problem. We werden netjes opgehaald in ons hotel en we werden gebracht naar een afgelegen plaatsje.

Vervolgens moesten we in een verrotte bak gaan zitten. Dirk en ik met zn tweeen voorin. De weg was echt super vet en echt zo´n moment om zeer hard te lachen. Alleen maar rotsen, keien, rivieren, modder, zand en ga zo maar door. We werden helemaal door elkaar geschud en we kregen bijna de slappe lach. Het was echt zo´n tour door de jungle, in ieder geval…zo lekker het! Toen kon het raften beginnen….in een bootje die nog even opgepompt moest worden, omdat hij wat was leeggelopen. We kregen de simpele instructies en gaan met die boot. Uiteindelijk kwam er niet veel beweging in onze bootreis. Er waren wel snelstromingen, maar we hoefden niks te doen van die man. Dat was erg jammer en een beetje een tegenvaller. Wat dan weer wel leuk is om te vermelden, is dat Dirk 10 meter voor het einde nog heerlijk achterover kukelde in het water. Even later zei die man: ´dat was echt op het makkelijkste stukje´. Ik had dikke lol, Dirk gelukkig ook.
We hadden afgesproken dat deze dag na het raften ontspannend zou zijn. Daarom hadden we ons plekje aan het zwembad gevonden, lekker heel de dag in het super warme water gelegen en helemaal niks doen. Na 6 uur in het zwembad te hebben gelegen, zijn we richting ons strandje gegaan waar we nog graag fotos van wilden maken. Voor de laatste keer gezwommen in de helderblauwe zee en na wat fotos zijn we daar weggegaan. Savonds zijn we nog lekker wat gaan eten en drinken op de Zocalo en hebben we een potje gekaart onder het genot van een Corona en een limonada. Vanochtend hebben we de laatste duik in het zwembad genomen. Nu is Dirk al zijn spullen aan het inpakken, omdat we over een uurtje weg moeten uit het hotel.

Vanavond gaan we namelijk richting San Cristobal de las Casas. Een stadje, dat lijkt op Monte Alban, in de armste provincie van Mexico, Chiapas. Daar zullen we weer van alles gaan bekijken en de nodige culture dingen meemaken. Ik ben blij dat ik in Huatulco ben geweest, want nou heb ik even dat vakantiegevoel gehad. Het was super hier, super mooi, super warm, super benauwd, super gaaf en nog veel meer. Het was precies lang genoeg en nou gaan we verder met de reis!

Vamos!